انواع فیکسچر ایمپلنت

معرفی انواع فیکسچر ایمپلنت

فیکسچر مهمترین قطعه در درمان ایمپلنت است که نقش ریشه دندان را ایفا میکند.

جنس فیکسچر ایمپلنت:

جنس اکثر فیکسچرهای ایمپلنت تیتانیوم با گرید 4 یا 5 است. انواع خاصی از ایمپلنت ها نیز وجود دارد که از جنس زیرکونیا می باشد. هم تیتانیوم و هم زیرکونیا جزو عناصر سازگار با بدن می باشد.

انواع فیکسچر ایمپلنت:

دسته بندی های متفاوتی برای انواع فیکسچر وجود دارد که به برخی از آن ها اشاره میکنیم.

دسته بندی فیکسچر بر اساس سطح قرار گیری در استخوان:

1. فیکسچر بن لول: در این نوع از فیکسچرها که متداول ترین و پرکاربردترین نوع فیکسچرها محسوب می شود، بالاترین قسمت فیکسچر هم سطح استخوان و یا کمی پایین تر از سطح استخوان فک کاشته می شود. جراحی این نوع از ایمپلنت ها معمولا دو مرحله ای بوده که در مرحله اول کاور اسکرو بسته میشود و در جراحی مرحله دوم هیلینگ متصل می شود. البته بر اساس نظر جراح ممکن است همزمان با کاشت فیکسچر هیلینگ اباتمنت نیز بسته شود.
2. فیکسچر تیشو لول: این نوع از فیکسچرها معمولا در نواحی خلفی و یا نواحی ای که در لبخند بیمار دید ندارد استفاده می شود. در فیکسچرهای تیشو لول قسمتی به نام کولار با سطح ماشینکاری شده در بالاترین قسمت فیکسچر وجود دارد که بافت لثه به آن میچسبد. مزیت استفاده از این نوع فیکسچر آن است که عموما میتواند بدون نیاز به جراحی مرحله دوم(گذاشتن هیلینگ) قالبگیری شده و لود گردد. در واقع در زمان کاشت این نوع ایمپلنت قسمت بالایی کولار فیکسچر هم سطح لثه یا کمی بالاتر از آن قرار میگیرد.

دسته بندی فیکسچر بر اساس سایز:

1. فیکسچرهای کانونشنال: این فیکسچرها در سیستم های مختلف ایمپلنت به طور معمول از ارتفاع 7 تا 8 میلی متر شروع شده و تا ارتفاع 14 تا 16 میلی متر دارای تنوع سایز است. قطر فیکسچرهای کانوشنال در سیستم های ایمپلنت عموما از قطر 3.3 تا 3.5 میلی متر شروع شده و تا قطر 6 تا 8 میلی متر ادامه دارد.
2. فیکسچرهای کوتاه یا Short implant: این نوع از فیکسچرها که در سال های اخیر مورد توجه دندانپزشکان و متخصصین جراحی قرار گرفته معمولا از ارتفاع 4 تا 6 میلیمتر طراحی و ارائه  می شوند. شورت ایمپلنت ها در نواحی استخوانی با محدودیت ارتفاع و نزدیکی به غشاء سینوس یا عصب فک پایین (Inferior Alveolar) می تواند بسته به نظر پزشک جایگزین جراحی های پیشرفته ای مانند سینوس لیفت یا جابه جایی عصب باشد.
3. فیکسچرهای فوق باریک: از نوع از فیکسچرها معمولا دارای قطر کمتر از 3.2 بوده و عموما دارای پلتفرم و کانکشنی متفاوت از کانکشن فیکسچرهای کانوشنال سیستم ها می باشد. این فیکسچرها در سیستم های ایمپلنتی مختلف ممکن است با نام Narrow یا مینی(Mini) نامگذاری شود. فیکسچرهای فوق باریک در بعضی کیس های استخوان با عرض کم استخوان، بر اساس نظر جراح میتواند استفاده شده و جایگزین جراحی هایی مانند Bone Expansion، Bone Spreading و Bone Condensing و ... شود.